کد مطلب:313449 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:211

قمر بنی هاشم حضرت عباس در میدان
در ریاض المصائب و مهیج الأحزان و غیر آن روایت كرده اند: « فلما أجاز الحسین علیه السلام أخاه العباس للبراز برز كالجبل العظیم و قلبه كالطود الجسیم لأنه كان فارسا هماما و بطلا ضرغاما و كان جسورا علی الطعن و الضرب فی میدان الكفاح و الحرب ».

به روایت « اكسیر العبادات »: حضرت ابوالفضل علیه السلام، هنگام وداع با برادر، رو به



[ صفحه 215]



آسمان نمود و عرض كرد: خدایا، می خواهم به وعده ام (آبرسانی به خیام حرم) وفا كنم و این مشك را برای این كودكان تشنه كام، پر از آب نمایم. سپس پیشانی امام حسین علیه السلام را بوسید و به سوی فرات حركت كرد. چهار هزار یا ده هزار نفر نگهبان آب فرات بودند، به آنها حمله كرد و پس از كشتن هشتاد نفر از آنها خود را به آب رسانید.

دشمنان شش بار به حمله كردند تا نگذارند او خود را به آب برساند، ولی آن حضرت ضرباتی سنگین بر آنها وارد ساخت و خود را به آب رسانید. وارد آب كه شد، كفی از آب برداشت و كنار دهان اسبش برد تا بیاشامد، سپس كفی از آب برداشت و خواست خود بیاشامد كه به یاد لب تشنه ی برادرش، امام حسین علیه السلام، افتاد. آب را از كف ریخت و مشك را پر آب ساخت.